Από την εξόρμηση στην Τραπεζίτσα και την Μονή Στομίου

 






























Την Κυριακή στις 4 Οκτωβρίου 2020 ο Σύλλογός μας πραγματοποίησε εξόρμηση στην Τραπεζίτσα (2.024 μ.).

   Πλησιάζοντας στην Κόνιτσα το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν το πανέμορφο δάσος με την μαύρη πεύκη που φτάνει μέχρι την κορυφή. Η Τραπεζίτσα φημίζεται για το δάσος της και αποτελεί έναν από τους καλύτερους καλοκαιρινούς προορισμούς για ορειβασία.

  Ακόμη και με καύσωνα το δάσος και ο προσανατολισμός του ορειβατικού μονοπατιού επιτρέπουν στον πεζοπόρο να κινείται στην σκιά καθ΄ όλη την διάρκεια της ορειβασίας, μέχρι την κορυφή. Πιο ψηλά υπάρχουν και αρκετά ρόμπολα, ενώ χαμηλότερα συναντώνται και μικρές συστάδες από οξιές, όπως και λίγα έλατα.

   Η Τραπεζίτσα αν και μοιάζει προσιτό βουνό έχει και κάποια σημεία τα οποία χρειάζονται προσοχή, ιδιαίτερα στην μέση της διαδρομής και στο τελείωμα πριν την κορυφή. Για να φτάσουμε στην κορυφή χρειάστηκε να αναρριχηθούμε τα τελευταία μέτρα, χρησιμοποιώντας το σχοινί που υπάρχει στα βράχια.

   Η θέα από εκεί ψηλά μας αποζημίωσε για την όποια κούραση. Απέναντι από την κορυφή του βουνού ξεδιπλώνεται πανοραμικά η Γκαμήλα και οι υπόλοιπες κορυφές της Τύμφης, ενώ βορειότερα και ανατολικά φαίνεται ο Σμόλικας. Δυτικά ο Γράμμος και στο βάθος η Νεμέρτσικα. Χαμηλότερα κινείται ο ποταμός Αώος μέχρι που χύνεται στην πεδιάδα της Κόνιτσας.

   Παράλληλα πραγματοποιήθηκε και δεύτερη πορεία στην Μονή Στομίου. Οι ορειβάτες μας ξεκινώντας από το μεγάλο πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας στον Αώο ποταμό, ακολούθησαν το μονοπάτι που κινείται παράλληλα με το ποτάμι, από όπου προσφέρεται μια πιο ζωντανή αίσθηση της άγριας ομορφιάς του τοπίου και της μοναδικής βλάστησης της χαράδρας. Η θέα από την Μονή Στομίου προς την χαράδρα του Αώου, που είναι ιδιαίτερα στενή σε αυτό το σημείο, είναι εκπληκτική.

   Και οι δυο πορείες είναι από τις πιο ωραίες που μπορεί να κάνει κανείς. Όπως επίσης και η τοπική κουζίνα της Κόνιτσας, την οποία τιμήσαμε δεόντως.