Εξόρμηση στο«Μπορλέρο"

Πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο η προγραμματισμένη εξόρμηση του συλλόγου μας στη λίμνη Πλαστήρα με προορισμό την ανάβαση στην κορυφή «Μπορλέρο», μία από τις τέσσερις κορυφές της «Κοιμωμένης» των Θεσσαλικών Αγράφων
Το Σάββατο το απόγευμα φθάσαμε στη Λίμνη Πλαστήρα, όπου μια μικρή ομάδα έμεινε στο Νεοχώρι και οι υπόλοιποι με αφετηρία τη θέση «Αλωνάκι», πριν από τη διασταύρωση για το παρατηρητήριο, κοντά στον οικισμό Ζυγογιανναίϊκα, περπατώντας στο χιονισμένο μονοπάτι, έφθασε μετά από δυόμιση περίπου ώρες στον «Ελατάκο», μικρό αλλά φιλόξενο και ζεστό καταφύγιο.
Παρά τη χαμηλή θερμοκρασία, η ξυλόσομπα ζέστανε αμέσως το χώρο και η ομάδα πολύ νωρίς (από τις 21:30΄) την «έπεσε» για ύπνο, αφού προηγουμένως απόλαυσε ολίγα τινά μεζεδάκια  με «νερό που καίει». Οι πιο τολμηροί στήσανε σκηνές έξω από το καταφύγιο, δοκιμάζοντας και τις αντοχές τους στις πολικές θερμοκρασίες που επικρατούσαν.
Ο ύπνος χορταστικός γι αυτό και ο πρώτος ξύπνησε στις πεντέμιση.

 Ώρα 08:45΄ ξεκινήσαμε για την κορυφή. Είχε αρχίσει να χιονίζει από τη νύχτα, κάτι που συνεχίστηκε ολόκληρη τη μέρα. Ο καιρός κλεισμένος από παντού, η ομίχλη άλλοτε πυκνή και άλλοτε πιο αραιή δυσκόλευε πολλές φορές τον προσανατολισμό μας, που θα ήταν δύσκολος χωρίς  τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας (G.P.S.). Μετά από μία περίπου ώρα φθάσαμε στη μοναδική «βρύση – ποτίστρα» της διαδρομής, όπου όλως παραδόξως δεν ήταν παγωμένη παρά το πολικό ψύχος που επικρατούσε στην ατμόσφαιρα. Περνώντας μέσα από μαγικά τοπία με χιονισμένα έλατα και κρυσταλλωμένα κλαδιά, συναντήσαμε το πρώτο ελαφρώς παγωμένο τμήμα και τέθηκε σε χρήση όλος πλέον ο χειμερινός εξοπλισμός (κραμπόν και πιολέ). Μετά από λίγο περάσαμε τις «Πόρτες Αγράφων» (βράχινο πέρασμα), κατηφορίσαμε το δάσος με τις οξυές και μια μικρή ανηφόρα θα μας φέρει στην βάση του Μπορλέρου κάπου στα 1700 μέτρα.

Παίρνουμε την τελική ράχη του «Καταραχιά», για την τελευταία 300μετρη υψομετρική το πιο δύσκολο και κοπιαστικό τμήμα της πορείας για την κορυφή. Οι καιρικές συνθήκες χειροτέρεψαν, ο αέρας δυνατός και η θερμοκρασία σε διψήφιο νούμερο κάτω του μηδενός. Μετά από πέντε ώρες από το καταφύγιο φθάσαμε στην κορυφή. Η ομίχλη πυκνή γι αυτό και η θέα ανύπαρκτη. Μια ανάσα για ανασύνταξη δυνάμεων και επιστροφή. Άλλες τρείς ώρες και η ομάδα επέστρεψε στο καταφύγιο. Αφού πήραμε και τον υπόλοιπο εξοπλισμό επιστρέψαμε στο σημείο εκκίνησης, όπου μας περίμεναν δύο αγροτικά 4Χ4 του φίλου Αποστόλη, τον οποίο ευχαριστούμε, για να μας μεταφέρει στο σημείο που μας περίμενε το λεωφορείο.
Επιστρέψαμε αργά το βράδυ στην Πρέβεζα μετά από ένα γεμάτο διήμερο και με γεμάτες τις μπαταρίες μέχρι την επόμενη εξόρμηση στον μυθικό Παρνασσό!!