Τον ορεινό όγκο της Γκαμήλας (Τύμφης) επισκέφθηκε ο ορειβατικός σύλλογος Πρέβεζας το σαββατοκύριακο 10-11 Απριλίου.
Από το χωριό Μικρό Πάπιγκο 4 χιλιόμετρα από το Μεγάλο Πάπιγκο που έχει ήδη αναπτυχθεί σε τουριστικό κέντρο ξεκινήσαμε πάνω στο σηματοδοτημένο μονοπάτι.
Το φορτίο βαρύ δεδομένου ότι η διανυκτέρευση είναι προγραμματισμένη σε αντίσκηνα στα 1460 μ. όπου και το καταφύγιο το οποίο αυτή την εποχή είναι κλειστό.
Τρείς με τέσσερις ώρες και η ομάδα φθάνει στο χώρο κατασκήνωσης. Το καταφύγιο ώς δια μαγείας ανοικτό και ο ¨υπευθυνος¨ να προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα . Άβυσσος το μυαλό κάποιων ανθρώπων...Η νύχτα έρχεται, το δείπνο λιτό και ο Μορφέας αναλαμβάνει τα υπόλοιπα.
Κυριακή και πρωί-πρωί η ομάδα ετοιμάζεται πυρετωδώς. Τα κραμπόν και τα πιολέ αναλαμβάνουν δράση δεδομένου ότι η πλευρική πορεία ελίσσεται σε χιονισμένο πεδίο.
Γρήγορα κατεβαίνουμε σε απότομη πλαγιά και αφαιρούμε την ανάβαση σε μεγάλη τραβέρσα η οποία θέλει προσοχή γιατί όπως προχωρά η μέρα ο ήλος κάνει το χιόνι προβληματικό.
Πέντε ώρες και όλοι μας απολαμβάνουμε τη θέα από την κορυφή. Ένα ζωντανό μάθημα γεωγραφίας και ο γυρισμός μας καλεί.
Επιστροφή λοιπόν στο καταφύγιο, μάζεμα των αντίσκηνων και κατάβαση στο Πάπιγκο.
Στη συνέχεια αφού θαυμάζουμε τον υπέροχο Βοϊδομάτη φθάνουμε στο χωριό Αρίστη όπου η «Μάννα της Πίνδου » το μαγαζάκι της «κυρά Αλέκας» μας αναμένει με γνήσιες ζαγορίσιες πίττες για τα περαιτέρω.
Από το χωριό Μικρό Πάπιγκο 4 χιλιόμετρα από το Μεγάλο Πάπιγκο που έχει ήδη αναπτυχθεί σε τουριστικό κέντρο ξεκινήσαμε πάνω στο σηματοδοτημένο μονοπάτι.
Το φορτίο βαρύ δεδομένου ότι η διανυκτέρευση είναι προγραμματισμένη σε αντίσκηνα στα 1460 μ. όπου και το καταφύγιο το οποίο αυτή την εποχή είναι κλειστό.
Τρείς με τέσσερις ώρες και η ομάδα φθάνει στο χώρο κατασκήνωσης. Το καταφύγιο ώς δια μαγείας ανοικτό και ο ¨υπευθυνος¨ να προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα . Άβυσσος το μυαλό κάποιων ανθρώπων...Η νύχτα έρχεται, το δείπνο λιτό και ο Μορφέας αναλαμβάνει τα υπόλοιπα.
Κυριακή και πρωί-πρωί η ομάδα ετοιμάζεται πυρετωδώς. Τα κραμπόν και τα πιολέ αναλαμβάνουν δράση δεδομένου ότι η πλευρική πορεία ελίσσεται σε χιονισμένο πεδίο.
Γρήγορα κατεβαίνουμε σε απότομη πλαγιά και αφαιρούμε την ανάβαση σε μεγάλη τραβέρσα η οποία θέλει προσοχή γιατί όπως προχωρά η μέρα ο ήλος κάνει το χιόνι προβληματικό.
Πέντε ώρες και όλοι μας απολαμβάνουμε τη θέα από την κορυφή. Ένα ζωντανό μάθημα γεωγραφίας και ο γυρισμός μας καλεί.
Επιστροφή λοιπόν στο καταφύγιο, μάζεμα των αντίσκηνων και κατάβαση στο Πάπιγκο.
Στη συνέχεια αφού θαυμάζουμε τον υπέροχο Βοϊδομάτη φθάνουμε στο χωριό Αρίστη όπου η «Μάννα της Πίνδου » το μαγαζάκι της «κυρά Αλέκας» μας αναμένει με γνήσιες ζαγορίσιες πίττες για τα περαιτέρω.
Ακολουθήστε μας στα Social