Η ομάδα μεσα στο λούκι ,μπροστά στις πόρτες που τελικα δεν ¨άνοιξαν¨ αυτή τη φορά για να βρεθούμε στο μέγα κάμπο και στη συνέχεια στην κορυφή ¨Κόρακας¨.
Ασφάλιση με το ¨πιολέ¨, σιγουριά στο πάτημα και πάμε για ψηλά, πιο ψηλά...
Απο τη διαβούλευση κοντα σχετικα στις πόρτες , στο βάθος ο αρχηγός προς αναζήτησή τους...
Επειδή η ορειβασία είναι πρωτίστως συντροφιά , απο το φαγητό στο φιλόξενο καταφύγιο με τους φίλους μας απο την Άμφισσα ,την Άρτα,τη Βόνιτσα και την Αθήνα.
Ανεβαίνοντας προς το λούκι που οδηγεί στις πόρτες. Τα ¨κραμπόν¨ απαραίτητα. Άγριο αλλά πολύ όμορφο βουνό τα Βαρδούσια
Αναμνηστική φωτό της πρώτης ομάδας έξω απο το παλιό καταφύγιο του Π.Ο.Α. Απουσιάζει ο προηγούμενος πρόεδρος που είναι απέναντί μας και αποθανατίζει τη στιγμή....
Το Σαββατοκύριακο 13 & 14 Δεκεμβρίου ο Σύλλογός μας πραγματοποίησε την προγραμματισμένη εξόρμηση στη Ρούμελη και συγκεκριμένα στον ορεινό όγκο των Βαρδουσίων.
Σάββατο πρωί και ο καιρός βροχερός, είμαστε όλοι υποψιασμένοι ότι αυτή τη φορά δεν θα τη βγάλουμε στεγνοί(σωστό τελικά το ένστικτο). Υπό βροχή στην Αιτωλοακαρνανία περνάμε τον Μόρνο και φτάνουμε στο χωριό Αθανάσιος Διάκος (Άνω Μουσουνίτσα) όπου παρόλο ότι ο καιρός φαίνεται να ανοίγει, πιστεύοντας ότι θα γλυτώσουμε το ¨μουσκεμα¨(λάθος το ένστικτο) ,η βροχή επανέρχεται και σε συνδυασμό με το λασπώδες ανηφορικό μονοπάτι δημιουργούν μάλλον δύσκολες συνθήκες. Ανεβαίνοντας ευχόμαστε η βροχή να παραχωρήσει τη θέση της στο χιόνι μήπως τελικά τη γλυτώσουμε. Όχι όμως, διαπιστώνουμε ότι μια στολή καταδύσεων , ίσως και βατραχοπέδιλα μπορούν να φανούν χρήσιμα ακόμα και στο βουνό. Δυστυχώς δεν προνοήσαμε και έτσι συνεχίζουμε το ανηφορικό περπάτημα .Κάποιοι βιάζονται και ανοίγουν το βήμα τους. Όταν άρχισε να πέφτει η νύχτα είμασταν ήδη στα χιόνια μα την ένταση του ανέμου ιδιαίτερα δυνατή. Οι φακοί ανάβουν αλλά ήδη το φαινόμενο εξελίσσεται σε χιονοθύελλα .Αργούμε και θα κρυώσει το φαγητό στο καταφύγιο .Το κερασάκι στην τούρτα είναι η δύσκολη και παγωμένη τελική πλαγιά που οδηγεί στο καταφύγιο. Και πάνω που πιστεύουμε ότι τα δύσκολα είχαν περάσει, παρτην κάτω την Ιωάννα! Η τελική ανηφόρα χρειάζεται ψυχή , αλλά και η ανεύρεση της πόρτας του καταφυγίου υπομονή . Επιτέλους μπήκαμε. Το δείπνο έτοιμο, αξέχαστο δώρο! Αυτή τη συνάντηση τόσων φίλων ορειβατών από την Άμφισσα , τη Βόνιτσα , την Αθήνα με αφορμή την εξόρμηση του Συλλόγου της Πρέβεζας , δεν την περιμέναμε. Λίγο πριν πάμε για ύπνο ,ανακοινώθηκαν οι τελευταίες λεπτομέρειες της Κυριακάτικης πορείας από τον αρχηγό της Ανάβασης. Με τη θερμοκρασία γύρω στο 0 και την υγρασία υγρασία υψηλή κάποιοι επέλεξαν τη λύση του αντίσκηνου και μάλλον δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να κοιμηθούν.
Κυριακή και εγερτήριο στις 6.30 , ούτε στο στρατό να είμασταν. Τέλος πάντων καλημέρα και καλό κουράγιο. Τα χιονισμένα λούκια του βουνού επιβλητικά μας περιμένουν , κραμπόν , πιολέ και .. ξεκίνημα της ανάβασης. Ενώ η ομίχλη μας εμποδίζει να δούμε πέρα από τα 20-
Το ραντεβού μας ανανεώθηκε για τις 11 Ιανουαρίου 2009 στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίττας του Συλλόγου μας που θα είναι στην περιοχή του Ιστορικού Ζαλόγγου.
Ακολουθήστε μας στα Social